Bron: Stephen Sefton, Tortilla con Sal, 20 april 2020 ~~~
In het geval van Nicaragua hebben de westerse media en NGO’s de buitengewone prestatie van de Sandinistische regering van het land in vergelijking met andere landen in de regio uitvoerig verdraaid en er herhaaldelijk over gelogen. Het staat in een vernietigende contrast met de rampzalige situatie in Noord-Amerika en West-Europa.
Stephen Sefton – opinie
Het succes van Nicaragua bij het indammen van het COVID-19 virus maakt het falen van de VS en haar geallieerde landen zielig. Het lage aantal van negen bevestigde gevallen tot nu toe en slechts twee dodelijke slachtoffers rechtvaardigen categorisch het beleid van de Sandinistische regering onder leiding van president Daniel Ortega en vicepresident Rosario Murillo. Hetzelfde geldt voor andere revolutionaire en socialistische regeringen in de wereld. Cuba heeft een lichtend voorbeeld gegeven van mondiaal leiderschap en solidariteit. Met name elders hebben ook Venezuela, Vietnam en de Indiase deelstaat Kerala een divers maar succesvol beleid gevoerd om de pandemie in te dammen.
Maar in Noord-Amerika en Europa is het succes in de aanpak van COVID-19 van deze verarmde socialistische landen, onder voortdurende aanvallen van de VS en de Europese Unie, zoals Cuba, Nicaragua en Venezuela, onderdrukt. In het geval van Nicaragua hebben de westerse media en NGO’s de buitengewone prestatie van de Sandinistische regering van het land in vergelijking met andere landen in de regio uitvoerig verdraaid en er herhaaldelijk over gelogen. Het staat in een vernietigende contrast met de rampzalige situatie in Noord-Amerika en West-Europa. Veel redenen dragen bij aan die realiteit, zowel hedendaags als historisch.
Eén reden is echter van fundamenteel belang. De Westerse liberalen en progressieven die de informatievoorziening in Noord-Amerika en Europa over het algemeen in handen hebben, kunnen het succes van de Sandinistische regering van Nicaragua niet erkennen zonder hun eigen monsterlijke cynisme en hypocrisie toe te geven.
In het algemeen hebben zij sinds de ontbinding van de Sovjet-Unie effectief samengespannen met het bedrijfskapitalisme en zijn neoliberale politieke propaganda-team. In het beste geval hebben ze kleine correcties en aanpassingen van de hevigste kapitalistische excessen in hun eigen land bedacht, om zo het onrecht en het lijden in eigen land enigszins te verzachten.
Maar overzee hebben ze samengespannen in staatsgrepen, oorlogen en genocidale sancties tegen volkeren met onafhankelijke regeringen. Ze hebben de slachtoffers van hun bondgenoten, zoals de Palestijnen of kwetsbare bevolkingsgroepen in Congo, in feite in de steek gelaten.
Westerse liberalen en progressieven in de communicatiemedia en NGO’s zouden zich nauwelijks comfortabeler kunnen voelen met de fascistische unie van bedrijfs- en staatsmacht die momenteel de VS, Canada en de Europese Unie beheerst. Het is dus volkomen natuurlijk dat deze westerse liberalen en progressieven effectief steun verlenen aan bijvoorbeeld door de nazi’s geïnspireerde extremisten in Oekraïne, aan fanatieke pseudo-religieuze terroristen in Libië en Syrië en aan de extreemrechtse en geallieerde krachten in Venezuela en Nicaragua.
Een van de effecten van die steun is dat er geen weg terug is. Het succes van Nicaragua bij de aanpak van de COIVD-19-pandemie is onweerlegbaar. Maar westerse liberalen en progressieven kunnen dat niet toegeven, want dat zou in tegenspraak zijn met de leugens en verzinsels van de rechtervleugel en de geallieerde krachten die zij steunen. Als ze eindelijk toegeven dat hun rechtse bondgenoten liegen, zou dat betekenen dat ze hun versie van de gewelddadige mislukte staatsgreep van 2018 of de absurde bewering sinds het aantreden van president Ortega in 2007 dat Nicaragua een dictatuur is, radicaal in twijfel trekken.
Nicaragua is slechts één voorbeeld van hoe westerse liberalen en progressieven stikken in hun onwelriekende ondoordachte vooroordelen, morele lafheid en cynische hypocrisie, waardoor een eerlijke beoordeling van hun eigen morele en politieke tegenstrijdigheden onmogelijk is.
Dat is grotendeels de reden waarom de volgende Amerikaanse president het zoveelste demente oorlogszuchtige instrument van de Amerikaanse plutocratie zal zijn en waarom de Europese Unie steeds duidelijker zal verworden tot een even disfunctioneel instrument van Amerikaanse en Europese oligarchen. De hoop dat de huidige crisis zal leiden tot een veiligere, meer humane multipolaire wereld is vrijwel zeker misplaatst. De recente oproep van Daniel Ortega voor betere gezondheidszorg in plaats van meer militaire uitgaven, voor een focus op menselijke solidariteit in plaats van op kapitalistische hebzucht, is onbeantwoordbaar.
Het geduldige, praktische, voorzichtige maar ook briljante voorbeeld van zijn regering in deze crisis is onweerlegbaar. Daarom hebben de westerse heersende elites en de politici, media en NGO’s die zij bezitten, gereageerd met nog meer leugens, onwaarheden, ontwijkingen en bedreigingen. Ze haten allemaal het Sandinistische Nicaragua, omdat ze niet tegen zoveel waarheid en licht kunnen.
Topfoto: Vanaf maandag zijn er 10 bevestigde gevallen en twee doden. | Foto: EFE