Bron: Arnold August, op Resumen-english.org 14 februari 2020 ~~~
De Lima Group komt samen in Gatineau Quebec op 20 februari 2020 tegenover Ottawa’s Parliament Hill, aan de overkant van de rivier.
De groep werd opgericht op 8 augustus 2017 in Lima, Peru. Twaalf landen ondertekenden aanvankelijk de verklaring die bekend staat als de Lima-verklaring: Argentinië, Brazilië, Canada, Chili, Colombia, Costa Rica, Guatemala, Honduras, Mexico, Panama, Paraguay en Peru. De VS is geen lid. Sinds de oorspronkelijke oprichting, twee en een half jaar geleden, zijn twee andere landen – Bolivia en Haïti – toegetreden, beide nu geleid door Amerikaanse / westerse marionettenregeringen. Trudeau was, samen met Trump, afgelopen herfst behulpzaam bij de staatsgreep tegen de eerste inheemse president van Bolivia, Evo Morales, om een nieuwe fascistische ‘regering’ te installeren. Wat Haïti betreft, is Canada, samen met de VS en Frankrijk, via de CORE Group een belangrijke speler in het behouden van de controle over Haïti. Sindsdien heeft Mexico zich echter teruggetrokken, na een verschuiving van de overheid naar links met een buitenlands beleid dat onafhankelijk is van de VS. Het hoofddoel van de Lima-groep is regime-change in Venezuela, tegen de Maduro-regering.
Vanaf het begin (en zelfs vóór Lima) streefde de Trudeau-regering ernaar de leidende politieke kracht tegen Venezuela te zijn, met Colombia als gewapend instrument. De Canadese overheidswebsite gewijd aan de ‘Venezuela Crisis’, bevat vanaf 11 november 2016 tot vandaag, 97 verklaringen van Canada, Lima-groep en multilaterale organisaties. Ze vormen een waslijst van imperialistische en arrogante eisen, bedreigingen, ultimatums en sancties. Deze 97 uitspraken zijn echter slechts een onderdeel van de Trudeau-strategie. Hij gebruikt zijn voordelige positie, dat hij niet met Trump geassocieerd wordt, en zijn vermogen om in het Engels en het Frans te communiceren, om Trump niet alleen in Latijns-Amerika, maar ook in Europa met succes te helpen.
De Gatineau-bijeenkomst is de derde die wordt georganiseerd door Canada: 27 oktober 2017 in Toronto; 4 februari 2019, in Ottawa; en nu Gatineau. Met deze bijeenkomst heeft Canada de meeste vergaderingen georganiseerd, zelfs meer dan Peru. Toch is Canada duidelijk het verste land van Latijns-Amerika. Dit is een getuigenis van de ziekelijke driften van Trudeau voor Canada’s “leiderschap” over Venezuela.
Waarom is Canada zo betrokken tegen Venezuela? Er zijn veel redenen die deze auteur, samen met anderen, onderbouwde met gedocumenteerd bewijsmateriaal, tijdens de actuele International Speaking Tour over Latijns-Amerika. Laten we ons hier echter beperken tot de behandeling van één: Trudeau vecht voor een niet-permanente zetel in de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties voor 2021-2022. Hij gebruikt de kwestie Venezuela om op het internationale toneel zichtbaarder te worden. De Trudeau-regering ook zelf niet echt discreet in haar UNSC-doel. Op 11 februari kondigde het op deze manier aan, dat het naar Barbados zal reizen om de leiders van de Caribische Gemeenschap te ontmoeten:
“Terwijl Canada zijn kandidatuur voor verkiezingen voor de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties in 2021-2022 nastreeft, zullen we doorgaan met het bevorderen van gedeelde belangen voor mensen en bedrijven in Canada, het Caribisch gebied en de rest van de wereld.”
De andere landen die strijden om de stoel zijn Noorwegen en Ierland. De VN heeft geen andere Amerikaanse bondgenoot nodig, zoals Canada, die ook door de VN vermeld wordt voor zijn genocide tegen zijn oorspronkelijke bevolkingsgroepen, terwijl Trump volledig steunt in het buitenland beleid. Iedereen behalve Canada voor de VN.
Het handelsmerk van de Lima Group is, dat het geen voorstander is van militair ingrijpen, maar eerder kiest voor een ‘vreedzame oplossing’ voor de ‘Venezolaanse crisis’. Toch vinden we onder de 97 Canadese verklaringen de Canadese sancties, die op zichzelf worden beschouwd als een vorm van oorlogvoering, zoals een studie die aangeeft dat 40.000 Venezolanen hun leven verloren in 2017-2018 als gevolg van deze Amerikaanse sancties. Bovendien neemt geen van de 97 verklaringen het op tegen de Trump-regering, zelfs niet voor haar strengste sancties die een oorlogsmisdaad vormen, zoals het in beslag nemen van schepen in internationale wateren die voedsel vervoeren naar Venezuela. Geen van de verklaringen bekritiseert op enigerwijze de VS-Colombiaanse paramilitaire acties tegen Venezuela.
De cyberoorlog onder leiding van de VS tegen het Venezolaanse elektriciteitsnet, waardoor duizenden dagen lang in duisternis bleven, resulteerde alleen in verklaringen waarin de Venezolaanse regering als veroorzaker van de stroomuitval werd bekritiseerd. De hypocrisie van de “peaceful transition” (vreedzame overgang) is, dat de VS zelf geen gedoe over deze agressieve strategie heeft, omdat zij voortdurend verklaart dat zij de militaire oplossing wil vermijden en een “vreedzame oplossing” voorstaat, bewerend dat de militaire optie slechts “Op tafel” ligt, terwijl het economische oorlogvoering voert.
Er is een duidelijke reden dat het Trump-Trudeau-team ervoor kiest om een militaire interventie te vermijden. Het is niet het ongekende leed, de ellende en de sterfgevallen, die een militaire interventie zou veroorzaken. Nee, de zorg is dat een militaire interventie het Chavismo alleen maar zou versterken, doordat het zijn fameuse, krachtige anti-imperialistische bestaansrecht zou acccentueren.
Ook hebben we Colombia en Chili, naast de ‘peaceniks’ in de Lima-groep, die bekend staan om hun schending van de mensenrechten tegen hun eigen volk, inclusief moord. Terwijl de Trudeau-regering 97 verklaringen over Venezuela publiceerde, voegde ze geen enkel woord toe over het geweld dat werd gepleegd in Chili en Colombia, of door de Haïtiaanse marionetten regering.
Ten slotte vindt de Gatineau Lima-bijeenkomst plaats tegen de achtergrond van een Canadese landelijke crisis. Waarin de First Nations People Wet’suwet’en en hun groeiend aantal bondgenoten in Canada opstaan in de verdediging van hun voorouderlijk land tegen de drang van Trudeau om een aardgaspijpleiding te bouwen door hun wettig beheerde natie. Kolonialisme thuis, Imperialisme in het buitenland.
De boodschap die Canadezen naar Gatineau kunnen sturen, is fel verzet tegen Canadese en Amerikaanse sancties tegen Venezuela. Trump en Trudeau moeten hun handen van Venezuela afhouden.
We hebben de feiten aan onze kant. Trudeau lijkt misschien overwinnaar te zijn in zijn onverzadigbare zoektocht naar internationale erkenning om zijn doel van een zetel in de VN-Veiligheidsraad te bereiken, met Venezuela en Lima als kapstok. Maar hij, evenals Trump, zijn ‘keizers zonder kleren’, aangezien hun marionet Guaidó door de mensen uit de luchthaven van Caracas werd verdreven, toen hij landde na zijn internationale tournee, inclusief de VS en Canada. Lima-Gatineau zal een Pyrrhus-overwinning voor Trudeau blijken te zijn.
Topfoto: Trudeau recente ontmoeting met zelfbenoemde president Guaido
Arnold August is een Canadese journalist en universitair wetenschapper