Bron: Red in Defense of Humanity 2 november 2021 (ES)  
resumen-english 2 november 2021 {EN} ~~~

Dr. Carlos Leonardo Vázquez González, een arts met als specialiteit Holistische Huisartsengeneeskunde, met een aanvullende specialiteit Oncologie, was 25 jaar lang contraspionage agent ‘Fernando’.
“Ik ben een Cubaan, een revolutionair, een aanhanger van het gedachtegoed van Marti, en bovenal een aanhanger van Fidel. Ik ben hier vandaag om een publieke aanklacht in te dienen ten overstaan van het volk van Cuba, zodat zij zich niet zullen laten misleiden door leiders die zijn gecreëerd door instructieboeken, want Cuba zal nooit toestaan dat wij worden binnengevallen of dat de VS, onze reusachtige vijand in het noorden, zich met ons bemoeit.”

Op dinsdag 12 oktober heeft de Administratieve Raad van Oud Havana de aanvraag van Yunior García Aguilera voor het houden van een mars met zogenaamd vreedzame doelen in november afgewezen. Onder het mom van een burgerinitiatief dat overal in het land gelijktijdig wordt ontwikkeld, baseerden zij hun verzoek op artikel 56 van de grondwet van de Republiek Cuba. Dit artikel bepaalt dat “het recht van vergadering, demonstratie en vereniging, met wettige en vreedzame doeleinden, wordt erkend door de Staat, zolang deze rechten worden uitgeoefend met inachtneming van de openbare orde en de bij de wet vastgestelde voorschriften.” Maar zij laten na te vermelden dat deze tekst van de grondwet in artikel 45 verder bepaalt dat “de uitoefening van de rechten van personen slechts wordt beperkt door de rechten van anderen, de collectieve veiligheid, het algemeen welzijn, de eerbiediging van de openbare orde, de grondwet en de wetten”.

In het door Razones de Cuba gepubliceerde materiaal wordt duidelijk gemaakt dat “de mars voor verandering,” zoals zij deze illegale en contrarevolutionaire activiteit zelf hebben aangeduid, een poging vormt om een klimaat van onveiligheid, destabilisatie en onbestuurbaarheid te creëren, precies op de dag dat het land zijn internationale grenzen opent en waarop meer dan 1.600.000 studenten terugkeren naar school.

Begin 2018 reisde Yunior naar Argentinië om deel te nemen aan een evenement gecoördineerd door het project genaamd “Tijd voor verandering en een nieuwe rol van de strijdkrachten in Cuba.” Op de website van de Universiteit Torcuato Di Tella, de instelling die verantwoordelijk is voor de cursus, worden de doelstellingen uitgelegd, onder andere: “Om continuïteit te bieden voor studies van de strijdkrachten van Cuba, door middel van interviews, analyse van de informatie in omloop, en mailcontacten, om adequaat klaar te zijn om mogelijke scenario’s en veronderstelde bondgenoten over te brengen aan activisten in de toekomst.”

Volgens de website is een ander doel “samenwerken met Cubaanse sociale actoren, zodat zij activiteiten kunnen opzetten die hen in staat stellen zich te verbinden met leden van de strijdkrachten die openstaan voor de veranderingsprocessen”. Een ander doel van de cursus was om “activisten in de civil society (het zgn maatschappelijke middenveld) te stimuleren om kennis en activiteiten met betrekking tot de strijdkrachten te verspreiden”.

Volgens Razones de Cuba deelde de leider van Archipelago tijdens deze bijeenkomst van gedachten met de academici Ruth Diamint en Laura Tedesco, ontwerpers van het project “Dialoog over Cuba”.

De “enscenering” die García Aguilera heeft ontwikkeld begon veel eerder dan de toneelschrijver wil toegeven. Dr. González heeft bewijzen – “in september van 2019 namen we deel aan een evenement over de rol die de strijdkrachten zouden spelen in het overgangsproces,” zei hij.

Alle deelnemers waren Cubanen, uit verschillende sectoren, zoals artsen, journalisten, historici, vertelt Vazquez Gonzalez. “In deze workshop was Yunior Garcia Aguilera aanwezig (… ) waaraan ik heb deelgenomen, dat voortkwam uit een project dat werd uitgevoerd door deskundigen uit verschillende plaatsen in de wereld. Er zijn veel organisaties die door de Verenigde Staten worden gefinancierd, zoals de National Endowment for Democracy, (NED), Instituto por la Libertad (IPL), People in Need, Centro para la Apertura y el Desarrollo de America Latina (CADAL), die als doel hebben de Cubaanse Revolutie omver te werpen.”

In deze cursus leidde Richard Youngs, een deskundige van de Carnegie Endowment for International Peace, met hoofdkwartier in Washington DC, een conferentie over nieuwe vormen van burgeractivisme, “dat zich vertaalt in de vestiging van fundamentalistisch en privatiserend kapitalisme”, aldus het gepubliceerde materiaal.

In dezelfde workshop, gesponsord door de Saint Louis University, een Amerikaanse instelling met een campus in Madrid, wisselden de deelnemers van gedachten met Felipe González Márquez, die van 1982 tot 1996 president van Spanje was en de leider van de Spaanse Socialistische Arbeiderspartij. In 1983 richtte hij de anti-terreurgroepen op die zich op de ETA [Baskische afscheidingsbeweging] richtten, en deze anti-terreurgroepen waren verantwoordelijk voor ontvoeringen, folteringen en moorden.

Nog een van degenen die in deze setting werden samengeroepen was de contrarevolutionair Manuel Cuesta Morúa, die sinds 2014 voor de NED werkt. Cuesta Morúa orkestreerde het plan van provocaties tegen de top van de Gemeenschap van Latijns-Amerikaanse en Caribische Staten in Havana, en de top van de Amerika’s in Panama in 2015. Carlos Vázquez herinnert zich dat Yunior tijdens de workshop naar Acosta verwees en verklaarde dat “hij zijn vertegenwoordiging als politieke dissident bewonderde en dat ze op een gegeven moment met elkaar in contact zouden kunnen komen om enkele onderwerpen aan te snijden.”

“De bekendheid en het aandacht vragen van Yunior begon in de Universiteit van Saint Louis, waar hij, ontroerd, te kennen gaf dat hij zich bij zijn aankomst in Cuba zou wijden aan de zaak van de contrarevolutie,” verklaarde Dr. Vazquez in het materiaal gepubliceerd in Razones de Cuba.

In de nacht van 26 november 2020 postte de leider van Archipel op zijn Facebook-wall “Cuba – En wat moeten we nu doen?” een zin met een zekere analogie met de woorden van toneelschrijver Václav Havel, verdediger van de plannen van de Verenigde Staten voor hegemonie, toen hij zei: “Er moet iets gebeuren.” De volgende dag demonstreerde hij voor het Ministerie van Cultuur ter ondersteuning van een vermeende artistieke positionering “om scheppers en intellectuelen bijeen te roepen die het niet eens zijn met het bestuur van de instellingen van de sector om de wet te negeren”.

In het kader van de acties van 11 juli ging Yunior García naar het Cubaanse Instituut voor Radio en Televisie om een openbare toespraak van 15 minuten te houden, overeenkomstig de handleidingen voor onconventionele oorlogsvoering die in Venezuela, Nicaragua en Joegoslavië werden toegepast.

Een ander typisch element van de zogenaamde “zachte staatsgrepen” is het lidmaatschap en het activisme van personen uit de culturele sector. De communicatiemedia zijn ook sleutelelementen in dit schema, omdat zij ontevredenheid en gebrek aan vertrouwen in de regering en haar beleid aanwakkeren, en het moreel van de opstandelingen opbouwen.

(Wat is een kleurenrevolutie? “Het aanzetten tot chaos, maatschappelijke ongehoorzaamheid, samen met het aanzetten van internationale organisaties tot het uitvoeren van sancties die een militaire interventie op gang kunnen brengen en tot het streven naar de vorming van een alternatieve regering”, schetst Vázquez González).

Een van de belangrijkste figuren van de huidige retoriek van anti-Cubaanse agressies is Ramón Saúl Sánchez Rizo, een bekend terrorist die banden heeft met organisaties als Alpha 66, Omega 7, Coordinación de Organizaciones Revolucionarias Unidas (CORU) en het Frente Nacional de Liberación de Cuba. In 1982 werd hij beschuldigd van deelneming aan de aanslag op Raúl Roa Kourí, de Cubaanse ambassadeur bij de Verenigde Naties. Begin 1995 werd hij lid van de flottilas over zee van de organisatie Cuba Independiente y Democrática [Florida], die herhaaldelijk de territoriale wateren van Cuba hebben geschonden. Momenteel is hij voorzitter van de groep Movimiento Democracia.

Hoewel de leider van Archipel zijn banden met subversieve organisaties of agentschappen gefinancierd door de Amerikaanse regering ontkent, wordt hij sinds 2017 geïdentificeerd met de Carnegie Endowment for International Peace, een orgaan waarvan de directeur tot maart 2021 William Joseph Burns was, nu de directeur van de Central Intelligence Agency (CIA).

Daarnaast steunen bekende figuren van extreem-rechts zoals Marco Rubio, María Elvira Salazar en Orlando Gutiérrez Boronat de mars.

Nog op 12 oktober jl. heeft Yunior García op TeleSur zijn relatie met Timothy Zúñiga Brown, de zaakgelastigde van de Amerikaanse ambassade in Havana, toegegeven; hij verzuimde echter melding te maken van zijn banden met Alexander Augustine Marceil, ambtenaar in buitenlandse dienst bij het bureau voor Cubaanse aangelegenheden van het ministerie van Buitenlandse Zaken. Deze officier (zowel buitenlandse dienst als Amerikaans leger) heeft tijdelijke missies uitgevoerd in landen in conflict, zoals Zuid-Soedan, Kenia en Mexico. In de jaren 2019 en 2021 heeft hij Cuba driemaal bezocht en bij aankomst in Havana ontmoetingen gehad met leden van de binnenlandse contrarevolutie.

Saily González Velázquez, van haar kant woordvoerster van het Archipelplatform in Villa Clara, erkent de steun die de Cuban American National Foundation (CANF) biedt. In een interview met ADN Cuba zei ze: “Wat ik doe is informatie krijgen van mensen zoals Omar Lopez en andere mensen die ons adviseren over het onderwerp van vreedzaam verzet en geweldloze strijd.”

Het is de moeite waard erop te wijzen dat Omar López Montenegro de directeur mensenrechten van CANF is, de beschermer van de terroristen Luis Posada Carriles en Orlando Bosh Ávila, die het opblazen van de vlucht Cubana de Avación uitvoerden waarbij 73 passagiers omkwamen, onder wie leden van een jeugdhekbalteam.

“Hij roept mensen op tot een mars waarvan hij zegt dat hij vreedzaam is, maar hij weet dat het niet zo is. Want in de paramilitaire workshop waar wij beiden aan deelnamen, waren er twee generaals. Wat Yunior García Aguilera wil is een confrontatie tussen de strijdkrachten en het volk, en dat zullen wij niet toestaan,” verklaarde Dr. Carlos.

Topfoto: Yunior García Aguilera naast contra-spionageagent ‘Fernando’ in workshop over “De rol van de strijdkrachten in het overgangsproces”, gesponsord door US University of Saint Louis – campus Madrid