peru |
apr 2021
Bron: kawsachunnews 15 april 2021 ~~~

Evo Morales heeft de verkiezingsoverwinning van Pedro Castillo, die eerste werd in de presidentsverkiezingen van Peru, geprezen en heeft gezegd dat Castillo’s succesvolle voorstellen dezelfde zijn als die waarmee de Beweging naar het Socialisme (MAS) won in Bolivia.

“In de eerste ronde heeft een leraar, Pedro Castillo, gewonnen met onze voorstellen. Ik heb eens telefonisch met de presidentskandidaat gesproken, hij won met 16% (ondanks dat) hij niet eerder in de peilingen voorkwam, maar gisteren heeft hij iedereen verrast,” zei Evo, op een vakbondsvergadering in Shinahota, Trópico van Cochabamba, de dag na de stemming in Peru.

In een reactie op Castillo’s voorstellen, verklaarde Morales: “(Pedro Castillo) zei: Als ik President ben, ‘ga ik mijn salaris verlagen’, wat we in Bolivia hebben gedaan; ten tweede, zei hij ‘ik ga de grondwetgevende vergadering garanderen om Peru opnieuw op te richten’, wat ons voorstel was; ten derde, ‘ik ga mijnbouw en koolwaterstoffen nationaliseren’, dat is ons voorstel… wij exporteren onze politiek die voortkomt uit de sociale bewegingen.”

Op 15 april om 3:46 uur waren 99,95% van de stemmen geteld door de verkiezingsautoriteiten. Pedro Castillo heeft met 19,1% van de stemmen de exit poll overtroffen. Op de tweede plaats staat de extreem-rechtse kandidaat Keiko Fujimori met 13,3%. De twee zullen tegenover elkaar staan in de tweede ronde, die 30 dagen na het tellen van de stemmen van de eerste ronde gehouden moet worden.

Fernando López Ariñez, internationaal politiek analist gevestigd in La Paz, sprak met Kawsachun News om de politieke situatie in Peru te contextualiseren.

“Iets positiefs dat we in Peru moeten erkennen is dat de verkiezingen niet tussen twee gezichten van rechts zullen zijn. Het zal gaan tussen, hoogstwaarschijnlijk, Keiko Fujimori en Castillo. Keiko Fujimori, de dochter van Alberto Fujimori, een sleutelfiguur in het neoliberalisme van Peru, en aan de andere kant Castillo, een vakbondsleider met een korte politieke carrière, maar die bepaalde ideeën heeft weten neer te zetten toen de kiezers dat het meest (nodig) hadden. We zullen dus een botsing van ideeën zien, zoals we ook hebben gezien in Ecuador, zoals is gebeurd in Bolivia en andere delen van de regio en we zullen moeten zien wat er gebeurt en wat het belangrijkst is voor de Peruanen.

Het is duidelijk dat er een angstcampagne tegen Castillo zal worden gevoerd, men zal hem ervan beschuldigen een links-extremist te zijn die de hele ontwikkeling van Peru zou kunnen ruïneren. We zullen moeten afwachten of de mensen dat geloven, en aan de andere kant, of ze de terugkeer van Fujimorismo zullen accepteren, dat op een zeer tragische manier de macht heeft verlaten. We hebben de voormalige president [Alberto Fujimori] in de gevangenis zitten voor schendingen van de mensenrechten, voor gevallen van corruptie, en een heleboel dingen die de eerste dingen zijn waar iedereen aan denkt bij Fujimorismo. Peru wordt dus heel interessant, maar laat ook een samenleving zien die totaal politiek gefragmenteerd is. We hebben een Congres dat zeer verdeeld is, en dus zal het niet zozeer een probleem van regeerbaarheid zijn, maar veeleer een probleem van overleving, wetende dat het Peruaanse Congres de laatste jaren heeft geprobeerd zich te ontdoen van de Uitvoerende Macht wanneer deze zijn belangen in de weg stond. En als een van deze actoren, met name Castillo, maatregelen wil toepassen nadat hij tot president is gekozen, zal er veel weerstand zijn omdat er bepaalde secties van rechts zijn die voor problemen kunnen zorgen.”

López Ariñez voegt eraan toe dat de schokkende verkiezingsuitslag van zondag het product is van een lange sociale crisis van het neoliberalisme: “Het Peruaanse model is verkocht aan veel andere landen in de regio omdat Peru groeide tegen zeer hoge percentages, allemaal gekoppeld aan de verkoop van grondstoffen, goud meer dan wat dan ook. Maar die groei is nooit overgeslagen [naar de rest van de samenleving]. Die groei bleef in bepaalde sectoren van de Peruaanse samenleving, en wat de pandemie deed was alle fouten van het Peruaanse model boven tafel brengen en ons laten zien dat er niet veel succes was.

De pandemie heeft aangetoond dat een van de belangrijkste problemen van het Peruaanse model de informaliteit is, mensen leven en werken als zelfstandigen. Er is geen afhankelijkheidsrelatie met de staat of de werkgevers, wat betekent dat er geen gegarandeerde sociale rechten zijn. We zien een zeer hoog armoedepercentage en wat er met de gezondheidszorg is gebeurd, is een gigantische tragedie. Dat is een model dat onderwijs, gezondheidszorg en andere sectoren van de economie heeft geprivatiseerd en hen tot deze ineenstorting heeft gebracht. We hebben gezien hoe Peruanen dagenlang in de rij stonden voor een zuurstofslang, hoe het sterftecijfer onder Peruanen hoger is dan onder anderen in de regio, waaruit blijkt dat het coronavirus een ramp is geweest.

Wat we zien bij de sociale explosie vorig jaar in Peru, en wat er in Chili is gebeurd, is dat beide modellen, de ‘voorbeeldige leerlingen’, niets meer waren dan een fictie die werd geconstrueerd, en toen die explodeerde, een hoge mate van sociale achteruitgang en frustratie teweegbracht.”

Topfoto: Peru’s presidential frontrunner Pedro Castillo (left) and MAS leader Evo Morales (right).