Bron: Roger Harris, 
Counterpunch 28 april 2021 (EN)
DeWereldMorgen 26 mei 2021 (NL) ~~~

Op 24 mei 2021 wordt rechts politicus Guillermo Lasso beëdigd tot president van Ecuador. Volgens een senior diplomaat ter plaatse was de rol van de VS in de nederlaag van zijn tegenstrever, de linkse Andrés Arauz, in de tweede ronde van de presidentiële verkiezingen op 11 april 2021 niet openlijk, omdat dit niet meer nodig was. Roger Harris sprak met hem tijdens een vergadering van de VS-delegatie die de presidentsverkiezingen waarnam. De namen van sommige bronnen in dit artikel blijven anoniem omwille van de vijandige politieke omgeving voor progressieve stemmen in Ecuador.

“Deze tegenslag voor de beweging van de Revolución Ciudadana (Burgerrevolutie), opgericht door Rafael Correa, zal diepgaande gevolgen hebben voor Ecuador en andere landen, in een context van versterking van het reactionaire VS-geallieerde blok in Latijns Amerika.”

“De vroegere President Correa beëindigde zijn functie met een goedkeuringsgraad van 60 procent. Hij werd tweemaal verkozen als president in de eerste ronde, wat ongekend was voor Ecuador, dat zeven presidenten had in het decennium voor Correa. Zijn partij Alianza País won veertien verkiezingen, een teken van de populariteit van zijn programma’s voor welvaartsherverdeling, waaronder een daling tot de helft van de extreme armoede.

“Zijn opvolger, president Lenín Moreno, zal op 24 mei 2021 opstappen met een een-cijfer goedkeuringsgraad. Er is veel gebeurd tijdens de afgelopen vier jaar. Correa schoof op van de meest populaire democratisch verkozen president in de geschiedenis van het land naar de verwerping van zijn partij door een electorale meerderheid.

¿Qué pasó? – Wat is er gebeurd?

“In 2017 voerde Correa campagne voor zijn vroegere vice-president Lenin Moreno met de bedoeling zijn Burgerrevolutie verder te zetten. Maar, eenmaal verkozen op 24 mei 2017, maakte de nieuwe president een scherpe bocht naar rechts en viel hij zijn vroegere collega’s aan, door het voluit implementeren van lawfare (gebruik maken van een gepolitiseerd justitiesysteem om politieke tegenstanders met rechtszaken uit te schakelen, nvdr.) om het leiderschap van de Burgerrevolutie te onthoofden.”

“Moreno’s eigen vice-president Jorge Glas (die zich tegen deze politieke ommezwaai verzette, nvdr.), zit nu in de gevangenis en andere topambtenaren zagen zich gedwongen Ecuador te ontvluchten. Correa werd aangeklaagd voor het gebruik van “psychische beïnvloeding”, en veroordeeld in absentia in een corruptieproces op basis van zeer zwakke bewijzen, wat hem nu verhindert naar Ecuador terug te keren.”

Andrés Arauz was minister in de regering van president Rafael Correa. Foto: Ministerio Coordinador/CC BY-SA 4:0

“Volgens Correa’s advocaat, Fausto Jarrín, werd Moreno bijgestaan door de VS in deze gerechtelijke ontmanteling van zijn eigen partij. Eenmaal je de schone schijn terzijde schoof, kon je er niet naast kijken dat president Moreno in Washington was op 7 februari 2021, de dag van de eerste ronde van de Ecuadoraanse presidentiële verkiezingen. Juist voor de tweede ronde op 11 april 2021 vlogen Moreno en zijn topambtenaren naar de Galapagoseilanden (Ecuadoraans grondgebied) voor een ontmoeting met de VS-ambassadeur in Ecuador.”

“Moreno overhandigde in feite de winkel aan de VS. Hij trok Julian Assanges Ecuadoraans burgerschap in en hij liet hem gevangen zetten in Groot-Brittannië. Hij erkende Juan Guaidó’s onterechte claim op het presidentschap van Venezuela. Na het bezoek van vice-president Mike Pence aan Ecuador, werd de FBI opnieuw met open armen ontvangen. Er werd zelfs een militaire VS-basis op de Galapagoseilanden aan Washington overgedragen.”

“Moreno verdreef tevens de Cubaanse dokters en trok zich terug uit de regionale allianties UNASUR, CELAC en ALBA. In tijden van COVID hadden deze beslissingen dodelijke gevolgen. Indien Ecuador zijn lidmaatschap in deze regionale organisaties had behouden, hadden zij hun gezamenlijke macht kunnen gebruiken om vaccins en andere middelen te bekomen om de pandemie te bestrijden.”

“Moreno legde aan Ecuador een IMF-austeriteitspakket op dat slechts gedeeltelijk teruggetrokken werd na massaal protest van de inheemse bevolking in oktober 2019. Later, onder het voorwendsel van de presidentiële verkiezingscampagne en de pandemie, voerde Moreno deze onpopulaire maatregelen opnieuw in.”

“De overloper Moreno schreef een voluit neoliberaal programma uit en is nog aan het sleutelen om bijkomende “economische hervormingen” door te voeren voor het einde van zijn regeringsperiode op 24 mei 2021, om zo de volgende regering te verhinderen te trachten “de tandpasta terug in de tube te duwen.” Hij moet zich echter geen zorgen maken. De nieuwe president Guillermo Lasso deelt niet alleen hetzelfde neoliberale programma, maar leden van Lasso’s rechtse politieke partij werkten samen met president Moreno in het Parlement.”

“Dit was een schitterende strategie voor rechts. Ecuador zit diep in een economische crisis terwijl de impact van austeriteitsmaatregelen nog verergerd wordt door de pandemie. Door een voluit neoliberaal programma op te zetten voor hij zijn post verlaat, neemt Moreno voor Lasso de verantwoordelijkheid over voor onpopulaire maatregelen terwijl hij tezelfdertijd de belangen verdedigde van de internationale, vertegenwoordigd door Lasso en de VS.

Lawfare om het electorale speelveld te manipuleren

“Ecuadors electorale overheidsdienst, het CNE, erkende de deelname van links kandidaat Arauz pas in december 2020, terwijl de eerste ronde van de verkiezingen reeds plaatsgreep op 7 februari 2021. Andrés Arauz, die bovendien in december ziek was door COVID, had de vier maanden tot december gewijd aan zijn strijd voor de erkenning van zijn deelname namens zijn partij, terwijl de andere partijen reeds volop campagne konden voeren.”

Op 3 april 2017 zat pas verkozen president Lenín Moreno (hij is verlamd aan beide benen) nog broederlijk samen met voorganger Rafael Correa op het balkon van het presidentieel paleis. Foto: Agencia de Noticias ANDES/CC BY 2:0

“In tegenstelling tot zijn tegenstander, de rijke bankier Lasso, kon de kiescampagne van Arauz enkel rekenen op fondsen voor lokale campagnes. Erger nog, de lawfare-maatregelen verboden hem om in naam van zijn eigen partij deel te nemen en dwongen hem om als kandidaat voor een andere kleine linkse partij, UNES, campagne te voeren.”

“Bovendien werd het Rafael Correa, met zijn enorme naamerkenning en populariteit, verboden op te komen als Arauz’ kandidaat vice-president. Erger nog, Arauz kreeg van het gerecht het verbod om Correa’s afbeelding, naam of stem te gebruiken in het campagnemateriaal. Andere partijen konden wel Correa’s naam gebruiken om Arauz’ campagne te besmeuren door Correa valselijk te beschuldigen van corruptie en Arauz met Correa te associeren als eveneens corrupt.”

“Niettegenstaande al deze obstakels won Arauz toch de eerste ronde op 7 februari 2021 met 32 procent van de stemmen, 13 procent meer dan Lasso die op de tweede plaats stond. Arauz haalde niet de nodige 40 procent om zonder tweede ronde verkozen te raken (met meer dan 10 procent verschil met de tweede kandidaat). Arauz leidde ook de peilingen voor de tweede ronde, maar dat zou veranderen door een massale desinformatiecampagne.”

Rechtse propagandacampagne

“De rechtse krachten mobiliseerden al hun middelen en hun feitelijke monopolie in de commerciële mediabedrijven om gezworen vijanden als Moreno en de Burgerrevolutie als bondgenoten voor te stellen, in wat een campagneleider van Arauz beschreef als de “TikTok- en meme-ificatie” van het politieke discours.”

“Arauz, die een energiek 36-jarig economisch talent is, werd afgeschilderd als dom en lethargisch. In tegenstelling daarmee trok de 65-jarige aartsconservatieve Guillermo Lasso een paar rode schoenen aan en werd hij aan de man gebracht als ‘hip’.”

“Een vier jaar lange onafgebroken rechtse mediacampagne schilderde Rafael Correa en zijn medewerkers af als corrupt. Een militant van de Burgerrevolutie legde dit zo uit: “Als je een leugen tien maal herhaalt, wordt die waar.” “Linkse ngo’s”, gefinancierd door de VS en hun Europese bondgenoten, werkten mee aan deze omkering van deze werkelijkheid.”

Strijd in zicht in Ecuador

“Guillermo Lasso, eigenaar van de tweede grootste bank van Ecuador, won uiteindelijk de verkiezingen met een voorsprong van 5 procent. Arauz zei in zijn erkenningstoespraak: “Dit is een electorale tegenslag maar absoluut geen politieke of morele nederlaag.”

“Met 49 van de 137 zetels blijft zijn partij de grootste parlementaire fractie. De taak van de politici van de Burgerrevolutie zal er volgens de leiders van de partij uit bestaan de eenheid te bewaren in de eigen rangen en coalities te vormen met potentiële bondgenoten.”

Guillermo Lasso. Foto: Fundación del Barrio/CC BY-SA 3:0

“Ondertussen zullen ze zich verder moeten verweren tegen voortdurende lawfare-aanvallen en de repressie van rechts. Sommige militanten hebben het land reeds verlaten.”

“Het tweede grootste blok in het Parlement, met 27 zetels, is de ideologisch diverse en inheemse partij Pachakutik. De relaties tussen de Burgerrevolutie en het leiderschap van een aantal inheemse organisaties en een aantal vakbonden zijn in het verleden bij momenten omstreden geweest.”

“Correa verzette zich tegen het cliëntelisme van het verleden en weigerde de praktijk van de “verkoop” van ministeries en andere posities aan politiek invloedrijke leiders in ruil voor hun steun. Correa concentreerde zich in de plaats daarvan op het dienen van de belangen van hun kiezers met infrastructuurprojecten voor onderbedeelde inheemse regio’s, verschafte hen recht op water en bevorderde multi-culturele opvoeding en gezondheidsbeleid. Tevens kregen de werkende Ecuadoranen hogere lonen.”

“De Burgerrevolutie blikt nu zelf openlijk kritisch terug op de vroegere beledigende behandeling van een aantal inheemse en vakbondsleiders. Er zullen op dat vlak veranderingen moeten komen, volgens een vroegere minister van Correa”.

“Democratie bevorderen” in dienst van het VS-imperium

Dominante elites organiseren verkiezingen om hun heerschappij te legitimeren, niet omdat zij in democratie geloven. Tijdens de presidentiële verkiezingen van 2021 in Ecuador, werd daarom het speelveld zo overhaast ongelijk gemaak dat de VS het niet eens meer nodig vond om openlijk tussenbeide te komen zoals het dit wel deed in Bolivia in 2019.”

“Dit betekent echter niet dat de VS niet actief tussenbeide kwamen. De websites van USAIDNEDNDI en IRI maken geen geheim van hun imperialistische hoogmoedige zelfingenomenheid om de “democratie te bevorderen” in Ecuador. De VS legden de fundamenten, volgens een hoge diplomaat, om de rechtse krachten te verenigen en om de strijd tegen links te vervalsen.”

“Zoals VS-auteur William Blum in zijn boeken onthulde, waren de inlichtingendiensten van de VS reeds lang voor Correa en waarschijnlijk ook daarna “dikwijls op de hoogste niveaus reeds geïnfiltreerd in alle politieke organisaties van enig belang, van uiterst links tot uiterst rechts. In bijna elk ministerie van de Ecuadoraanse regering kon men personen vinden op hoge en lage posities die tegen betaling met de CIA samenwerkten.”

“In een commentaar op de nieuwe regering van president Joe Biden, observeerde Correa’s vroegere ambassadeur Ricardo Ulcuango dat het buitenlandse beleid van Democraten en Republikeinen hetzelfde is. En, voegde hij eraan toe, de Democraten zijn in feite gevaarlijker omdat zij beter zijn in hun taalgebruik over samenwerking, terwijl zij zich in werkelijkheid even intens mengen in de binnenlandse aangelegenheden van Ecuador.

US Role Behind the Defeat of Ecuador’s Leftist Presidential Candidate werd vertaald door Roos De Witte. Roger Harris is lid van de Task Force on the Americas, een in 1989 opgerichte mensenrechtenorganisatie in de VS.