Bron: Marco Teruggi pagina12 11 april 2021 ~~~
De bankier Lasso versloeg de pro-Correta kandidaat Arauz.
De rechtse kandidaat behaalde 52,51% van de stemmen tegen 47,49% van zijn progressieve rivaal, een resultaat dat de opiniepeilers niet hadden verwacht.
Uit Quito Guillermo Lasso won de presidentsverkiezingen tegen Andres Arauz in Ecuador. Hij behaalde 52,51% van de stemmen tegen 47,49% met 93,29% van de geldige stembiljetten van de in totaal 97,60% die werden gecontroleerd. De resultaten werden zondagnacht in de vroege uurtjes bekendgemaakt door de Nationale Kiesraad (CNE), na een verkiezingsdag die in het hele land tussen zeven uur ‘s ochtends en vijf uur ‘s middags had plaatsgevonden.
De uitslag was in tegenspraak met wat de meeste opiniepeilers hadden voorspeld, die Arauz wekenlang met wisselende percentages als winnaar hadden aangewezen. Op een totaal van 10.211.652 kiesgerechtigden waren er 1.660.802 stemmen ongeldig en 163.913 stemmen blanco.
De kandidaat van de CREO-alliantie en de sociaal-christelijke partij heeft zo de overwinning in de wacht gesleept om op 24 mei het presidentschap op zich te nemen.
“Wij gaan vanaf morgen werken aan de vaccinatie, wij gaan vastberaden werken opdat de 17 miljoen Ecuadorianen, zonder iemand achter te laten, kunnen profiteren van de verandering van een democratisch, vrij, welvarend land, een land van vrijheden, waar niemand bang hoeft te zijn, vannacht kunnen wij allen in vrede en kalmte slapen. Ik kom niet met een lijst van wie ik wil vervolgen of in de gevangenis wil zien, ik wil alle Ecuadorianen vrij zien, die niet bang zijn voor de regering”, zei hij.
“Dank u dat u mij de kans hebt gegeven om uw president te zijn en u te dienen. Vandaag is een dag van feest, de democratie heeft gezegevierd, u allen hebt gebruik gemaakt van uw recht om te kiezen en hebt gekozen voor een nieuwe koers die heel anders is dan de afgelopen 14 jaar in Ecuador. Vanaf 24 mei zullen wij met verantwoordelijkheid de uitdaging aangaan om het lot van ons land te veranderen en voor iedereen het Ecuador van de kansen te verwezenlijken waarnaar wij allen verlangen”, zei hij.
“Ik wil afscheid nemen en iedereen vragen zich beschermd te voelen door de nationale driekleur, de enige vlag die ons 17 miljoen Ecuadorianen verenigt, ik wil God vragen ons te blijven zegenen (…) beste vrienden, moge God Ecuador zegenen”.
Arauz van zijn kant bevestigde in zijn verklaringen:
“vandaag is de tijd gekomen om vooruit te komen, we moeten bruggen bouwen en bruggen slaan, dit is een electorale tegenslag, maar geenszins een politieke en morele nederlaag, want ons project is voor het leven. Ik zal een telefoontje plegen naar de heer Guillermo Lasso, ik zal hem feliciteren met de vandaag behaalde verkiezingsoverwinning, en ik zal hem onze democratische overtuigingen laten zien”.
“De meer dan vier miljoen stemmen die mij vandaag vergezellen zijn een mandaat, een verbintenis om een beleid te verdedigen dat sociale rechtvaardigheid, waardigheid, onderwijs en volksgezondheid begeleidt en bevordert. Met al onze politieke en wetgevende macht, die ons tot de voornaamste politieke kracht van de Republiek Ecuador maakt, zullen wij op onze hoede zijn voor elke poging om de Staat te gebruiken ten voordele van de bevoorrechte enkelingen, wij zullen zoals wij altijd gedaan hebben opkomen voor de grote meerderheden”, zei hij.
“Wij hebben ons ten doel gesteld die nieuwe meerderheid, dat historische blok, vertegenwoordigd door het progressivisme, de plurinationaliteit en de sociaal-democratie, tot stand te brengen, die constituerende elementen zijn van onze Staat, van onze Grondwet, en die tot uiting moeten komen in de progressieve volksmeerderheid die Ecuador nodig heeft. Vandaag is niet het einde, maar het begin van een nieuwe fase van volksmacht”.
Het door Lasso behaalde percentage betekende dat de afstand van meer dan 12 punten die hem in de eerste ronde van Arauz had gescheiden, ongedaan was gemaakt. Er zijn verschillende redenen voor dit resultaat, zoals de samenklontering van een anti-Correista kiezersgroep in een land dat gekenmerkt wordt door de kloof tussen Correismo en anti-Correismo; de migratie van stemmers van Yaku Pérez en Xavier Hervas – derde en vierde in de eerste ronde – ten gunste van Lasso.
De nederlaag van Arauz kan ook worden verklaard door beperkingen in zijn campagne, in het kader van een beweging met vervolgde politici, met leiders buiten het land en weinig organisatiestructuur. “We zijn in zeer complexe omstandigheden tot deze verkiezingen gekomen, we weten allemaal dat we het slachtoffer zijn geweest van vervolging, pesterijen, beledigingen, haat, de poging om onze beweging buiten de wet te stellen, aanvallen op de persoon, op het gezin,” zei Arauz.
De verkiezingsdag verliep zonder incidenten. Beide kandidaten waren in verschillende stembureaus aanwezig. De eerste, die geen ingezetene van Ecuador is en dus niet kon stemmen, was in het zuiden van Quito – een populaire wijk van de stad – samen met zijn vice-presidentiële running mate, Carlos Rabascall. Beiden vergezelden Silvia, een handelaar met een microkrediet, op de rand van het verlies van haar huis en haar zaak, om te gaan stemmen.
“Wij hebben Silvia vergezeld om te gaan stemmen, om haar recht uit te oefenen, haar grondwettelijke verplichting, haar kans om haar waardigheid terug te vinden, haar toekomst, haar hoop in ons land (…) wij hebben een regering van nationale eenheid nodig, vandaag zijn wij hier samen met het hele Ecuadoraanse volk, wij vragen om die eenheid, genoeg van ruzies, genoeg van ruzies, wij willen een regering die rekening houdt met de meerderheid, die oplossingen geeft voor de problemen, en daarvoor zijn wij hier”, zei Arauz.
Lasso van zijn kant stemde in het andere centrum van de electorale macht, de stad Guayaquil, vergezeld van zijn vrouw, Maria Lourdes Alcivar. Daar bevestigde hij:
“dit is een dag waarop alle Ecuadorianen, met de macht van de stem, de toekomst kunnen kiezen die onze kinderen, onze kleinkinderen zullen leven, wij allen streven naar een Ecuador van kansen, vrij en democratisch, waar alle gezinnen welvaart kunnen bereiken”.
Beide kandidaten riepen op tot de vorming van een “eenheidsregering” in de context van een land dat zich in een economische en gezondheidscrisis bevindt, gekenmerkt door de kloof Correaisme/Anti-Correaisme die de hele politiek doorkruist, met inbegrip van de inheemse beweging, het politieke verraad van aftredend president Lenin Moreno, de inzet van een lawfare tegen het Correaisme die in deze beweging neerkwam op een institutionele degradatie en een beperking van de democratie.
Met de overwinning van Lasso begint in Ecuador een nieuwe fase van verdieping van het neoliberalisme, waarvan het voorproefje reeds te vinden is in het project tot privatisering van de Centrale Bank van Ecuador, dat zou kunnen worden uitgevoerd voordat Moreno op 24 mei het presidentieel paleis van Carondelet verlaat. De continentale kaart zal op hetzelfde punt van correlatie tussen progressieve krachten en rechtse regeringen blijven, met de daaruit voortvloeiende beperkingen voor de wederopbouw van Latijns-Amerikaanse integratie-organen.