Bron: Pasqualina Curcio, 
ultimasnoticias 12 april 2021 (SP) 
resumen-english 12 april 2021 (EN) ~~~

De acties die sinds 21 maart van dit jaar door illegale groepen uit Colombia zijn gepleegd in La Victoria, Venezolaans grondgebied dat grenst aan ons zusterland, waren niet geïmproviseerd. Ze maken deel uit van Plan “B” van het Southern Command om onze natie te destabiliseren en de Bolivariaanse Revolutie omver te werpen.

In februari 2016 schreef het hoofd van het Southern Command, Kurt Tidd, in een document met de titel Operatie Venezuela Freedom-2: “Het is onontbeerlijk om te benadrukken dat de verantwoordelijkheid voor de uitwerking, planning en gedeeltelijke uitvoering van Operatie Venezuela Freedom-2 op dit moment bij ons Commando ligt … in het kader van een ‘belegering en verstikking’ benadering zijn we met de naaste partners van de MUD (oppositie politieke partij) overeengekomen om de Nationale Vergadering als een tang te gebruiken om het bestuur te belemmeren: evenementen en mobilisaties bijeenroepen, de machthebbers interpelleren, kredieten ontzeggen, wetten intrekken. “

Tegen die tijd, 2016, zou Plan “A” worden uitgevoerd door de MUD-afgevaardigden uit de Nationale Vergadering. Ze hadden echter ook een Plan “B”. Zoals Donald Trump zei: “Alle opties liggen op tafel”. In hetzelfde document staat: “Hoewel we nu niet openlijk kunnen handelen in deze militaire situatie, is het noodzakelijk om met de special forces te concretiseren wat eerder was gepland voor fase 2 (de tang) van de Operatie. De opleiding en de operationele voorbereidingen van de laatste maanden met de Joint Task Force-Bravo op de basis Palmerola, Honduras, en de Joint Interagency Task Force South (JIATFS) maken het mogelijk deze componenten in een situatie te plaatsen om snel te kunnen handelen in een geostrategische circel, gesteund door de militaire “control and monitoring” bases in Arauca, Larandia, Tres Esquinas, Puerto Leguizamo, Florencia en Leticia in Colombia; dit alles in het kader van Forward Operations, met focus op de centrale regio van Venezuela waar de politiek-militaire macht is geconcentreerd. “

Twee jaar later, in februari 2018, publiceerde het Southern Command een ander document: “Master Strike to overthrow the ‘dictatorship’ in Venezuela”, onder de plannen waren: “het voortzetten van het voortdurende aanvallen aan de grens met Colombia, het opvoeren van de smokkel in brandstof en andere goederen, de beweging van paramilitairen, gewapende invallen en drugshandel, het uitlokken van gewapende incidenten met de veiligheidstroepen van de Venezolaanse grens en ook het rekruteren van paramilitairen voornamelijk uit de vluchtelingenkampen in Cucuta, La Guajira en uit Norte de Santander”.

Naast deze plannen zijn er plannen om de discussies te concentreren op de vermeende drugshandel en de terroristische aard van de Venezolaanse regering. In de documenten van het Southern Command staat: “We kunnen niet voorbijgaan aan de inspanningen die we hebben geleverd om Maduro’s regering in verband te brengen met corruptie en het witwassen van geld om zijn imago bij de wereld en zijn binnenlandse volgelingen in diskrediet te brengen”.

Na 5 jaar, ondanks het feit dat de afgevaardigden van de MUD, van de Nationale Assemblee (2016-2020) één voor één en tot op de letter beschamend de acties van het Southern Command volgden, hebben ze hun doelstellingen om de Bolivariaanse Revolutie omver te werpen niet bereikt. In maart van dit jaar erkende het huidige hoofd van dat commando, Craig Faller, in zijn optreden voor de Amerikaanse Senaat het falen van zijn beleid tegen Venezuela, hij zei: “De Venezolaanse president, Nicolas Maduro, blijft aan de macht met de steun van Cuba, Rusland, Iran en China, ondanks de strenge sancties tegen het Bolivariaanse land, om de vernietiging van de Venezolaanse economie voort te zetten. Er is gepaste diplomatieke en economische druk uitgeoefend, maar die heeft niet het gewenste resultaat opgeleverd”.

Het is geen toeval dat Faller, terwijl de acties aan de grens werden uitgevoerd, de Amerikaanse senatoren vertelde: “de regering van Nicolas Maduro is betrokken bij de handel in verdovende middelen en steunt openlijk narcoterrorisme door samen te werken met het Nationaal Bevrijdingsleger (ELN) en de Revolutionaire Strijdkrachten van Colombia Dissidenten (FARC-D) om honderden metrische tonnen cocaïne uit Colombia via Venezuela te vervoeren”.

De admiraal verklaarde in zijn optreden dat tussen 2015 en 2019 de drugsstroom vanuit Venezuela met 145% is toegenomen, een cijfer dat geenszins overeenkomt met die van het recente rapport van juni 2020 dat door het VN-Bureau voor drugs- en misdaadbestrijding is gepubliceerd. Integendeel; Venezuela komt, in tegenstelling tot Colombia, niet eens voor onder de landen die drugs produceren, consumeren en verhandelen. Als het wordt vermeld, staat het op de lijst van landen die laboratoria hebben ontmanteld waar in Colombia geproduceerde cocaïne wordt verwerkt. Maar daarnaast en met betrekking tot de drugshandel wordt in het VN-rapport gesteld dat de drugshandel in Venezuela de laatste tijd aanzienlijk is afgenomen, terwijl die eigenlijk al zeer laag was. Wat Faller de senatoren heeft verteld is onwaar, of in ieder geval is hij verkeerd ingelicht.

Naarmate de tijd verstrijkt, wordt de wanhoop van het Southern Command en zijn imperialistische opperheer steeds duidelijker, vooral omdat , mislukking na mislukking, haar belangrijkste vijanden vooruitgang boeken in de regio, waardoor de Monroe Doctrine in het gedrang komt.

Craig Faller vertelde de senatoren dat “China, met de verraderlijke, corrosieve en corrupte invloeden van de Chinese Communistische Partij, een van de twee grootste strategische bedreigingen op lange termijn vormt voor Amerika’s veiligheid in de 21e eeuw” en bracht het Aziatische land in verband met de tweede bedreiging: de transnationale criminele organisaties die verantwoordelijk zijn voor de handel in wapens, mensen en drugs. Hij verklaarde: “Ik wil erop wijzen dat de DEA het witwassen van Chinees geld heeft genoemd als de belangrijkste geldstroom voor transnationale criminele organisaties”.

De gewapende vleugel van het imperialisme is zo bang om ‘zijn’ gebied in Latijns-Amerika en het Caribisch gebied te verliezen, dat het voor de Senaat jankte toen het meldde dat “China snel op weg is naar zijn doel van economische dominantie van de regio voor de komende tien jaar. In 2019 is China de VS voorbijgestreefd als de belangrijkste handelspartner met Brazilië, Chili, Peru en Uruguay en is het nu de op een na grootste handelspartner van de regio. Van 2002 tot 2019 is de handel van China met Latijns-Amerika gestegen van 17 miljard dollar naar meer dan 315 miljard dollar, met plannen om in 2025 een bedrag van 500 miljard dollar te bereiken.”

Faller bekende ook zijn vrees voor Rusland vanwege “Ruslands verdragen met Venezuela en Nicaragua om de lucht- en zeetoegang uit te breiden met als doel militaire macht in de regio te plaatsen.” Hij sprak ook zijn vrees uit voor “de aanwezigheid van Iran op het Amerikaanse continent via economische en veiligheidssamenwerking”. Hij zei zelfs dat “hij bezorgd is over het feit dat Teheran een televisiekanaal in het Spaans onderhoudt dat 17 landen in de regio bereikt”.

Wij zijn getuige van de decadentie van het meest genocidale imperium uit de geschiedenis dat, als een gewond, angstig en wanhopig beest, nog gevaarlijker en onhandiger wordt wanneer het met hoaxen en dreigementen een stempel wil drukken op wat het sinds het Monroe-tijdperk als “zijn” grondgebied beschouwt. Onder de mantel van de Bolivariaanse Doctrine is het antwoord van onze glorieuze strijdkrachten krachtig en duidelijk geweest: “Als jullie dat willen; wij ook. En wij zijn vastbesloten om alles te doen; voor ons is het Vaderland alles.”