Bron: Neil Clark op RT, 9 oktober 2019 ~~~
Adobe zal Venezuela afknijpen vanwege Amerikaanse sancties, waaruit blijkt hoe kwetsbaar de landen in de vuurlinie zijn vanwege hun afhankelijkheid van Amerikaanse computersoftwareproducten.
We kennen allemaal de hard-power van de VS. We weten ook veel over de Amerikaanse soft-power (denk aan Hollywood, rock-and-roll en Marvel-strips). Maar er is een andere manier waarop de VS een vooraanstaande rol in wereldzaken proberen te behouden. Ik noem het software-power.
Het besturingssysteem op uw computer is waarschijnlijk Amerikaans. Waarschijnlijk is de zoekmachine die u gebruikt om dingen online te vinden ook Amerikaans. Het is ook zeer waarschijnlijk dat de sociale media waarop u zich dagelijks aanmeldt Amerikaans zijn. Het zou een beetje overdreven zijn om te zeggen dat de ‘Computerwereld’ waarin we allemaal leven, en waarover Kraftwerk bijna veertig jaar geleden zong, in feite een Amerikaanse wereld is, maar het is niet ver daarvan.
Het is deze afhankelijkheid van Amerikaanse software en de producten van Silicon Valley-reuzen, die landen die hun onafhankelijkheid van Washington willen behouden, zo kwetsbaar maakt. Het laatste slachtoffer van Amerikaanse softwarepowerprojectie is Venezuela. Adobe, het Californische bedrijf dat ontwerptools zoals Photoshop en Illustrator aanbiedt, en het documentbeheersysteem Acrobat Reader, kondigde aan dat op 28 oktober alle abonnementen in de Bolivariaanse Republiek worden geannuleerd zonder restitutie.
Het bedrijf citeert het decreet van president Donald Trump per augustus die, zoals RT heeft gemeld, ‘in wezen alle transacties tussen de landen verbiedt’.
U kunt zich voorstellen welke impact het Adobe-verbod zal hebben op bedrijven in Venezuela. Een heel land en niet alleen Nicolas Maduro en zijn regering zullen worden getroffen. We kunnen waarschijnlijk allemaal overleven zonder Amerikaans eten of Amerikaanse films. Maar kunnen we ons in ons dagelijks leven echt redden zonder Amerikaanse software?
Hier zijn een paar feiten om ons te laten zien hoeveel we op Amerikaanse bedrijven vertrouwen wanneer we inloggen of onze smartPhones inschakelen. [1]
- Microsoft Windows heeft een marktaandeel van 77,61% op de wereldmarkt voor besturingssystemen, met Apple, ook uit de VS, op de tweede plaats.
- Begin 2018 vermelde Microsoft’s Outlook.com dat het 400 miljoen actieve gebruikers had.
- Vanaf juni 2019 waren er meer dan 2,41 miljard maandelijkse gebruikers van Facebook.
- In het tweede kwartaal van 2019 waren er 139 miljoen Twitter-gebruikers.
- Google heeft wereldwijd 90,46% van het marktaandeel van zoekmachines en ontvangt dagelijks meer dan 63.000 zoekopdrachten per seconde, wat neerkomt op 2 biljoen zoekopdrachten per jaar.
Niemand beweert dat de hierboven genoemde Amerikaanse bedrijven geen geweldige services aan klanten bieden. Vaak is de kritiek op hen (en met name op Facebook) overdreven en mist het evenwicht.
Het probleem is dat de marktdominantie van de Silicon Valley-reuzen door de Amerikaanse overheid, politieke agitatoren en lobbygroepen in de VS kan en wordt geëxploiteerd om geo-strategische politieke doelen te bereiken. Wanneer de VS een land bestraft, weet het heel goed hoe afhankelijk dat land waarschijnlijk is van zijn computerproducten. Het is een extra en zeer belangrijke greep (en een zeer 21ste-eeuwse greep) die de machtselites van het land hebben op degenen die zich verzetten tegen het schrijven van Washington.
Er is ook de politieke druk die kan worden uitgeoefend op deze hi-tech bedrijven om diensten in te trekken van gebruikers uit ‘officiële vijandelijke’ landen. Kijk naar de manier waarop wetgevers Facebook en Twitter hebben opgeroepen om dissidente stemmen te verbieden en denk aan de hysterie over Russische ‘bots’ na de Amerikaanse presidentsverkiezingen in 2016.
Voordat ik hier ten onrechte van ‘anti-Amerikanisme’ beschuldigd word, moet ik erkennen dat het waarschijnlijk hetzelfde zou zijn als een ander een dergelijke dominante marktpositie zou hebben. De computerrevolutie viel nou eenmaal samen met de opkomst van de VS als een wereldwijde heerser.
Door de VS gesteunde regimechange-inspanningen in Venezuela zijn, het is vermeldenswaard, enthousiast ondersteund door EU-posterjongen Guy Verhofstadt en andere Europese ‘liberalen.’ Je kunt ervan uitgaan dat ze erg blij zijn met de intrekking door Adobe van services aan Venezolaanse klanten.
Maar Verhofstadt en co hebben boter op hun hoofd. Vergis je niet, als Amerikaanse softwarekracht kan worden gebruikt tegen landen in Latijns-Amerika, kan deze ook worden gebruikt tegen Europese landen, als dat nodig is.
Vorige week nog zagen we de VS 25% tarieven op Franse wijnen, Italiaanse kaas en Schotse whisky plaatsen en aankondigen dat het 10% heffingen zou plaatsen op ‘grote pasagiersvliegtuigen’. De Franse minister van Financiën zei dat Europa ‘klaar was om te reageren’ met vergeldende tarieven. Maar als we een volledige handelsoorlog tussen de VS en de EU krijgen, zal de softwarekracht van Amerika hen dan niet een voorsprong geven en een capitulatie van de EU afdwingen?
Als Europeanen net zo slim waren als hun smartphones, zouden ze zich bewust worden van het feit dat ze kwetsbaar zijn, en dienovereenkomstig plannen maken.
Neil Clark is een journalist, schrijver, omroeper en blogger. Hij heeft geschreven voor vele kranten en tijdschriften in het Verenigd Koninkrijk en andere landen, waaronder The Guardian, Morning Star, Daily and Sunday Express, Mail on Sunday, Daily Mail, Daily Telegraph, New Statesman, The Spectator, The Week en The American Conservative. Hij is een veelgeziene expert op RT en is ook verschenen op BBC TV en radio, Sky News, Press TV en de Voice of Russia. Hij is de mede-oprichter van de Campaign For Public Ownership @PublicOwnership.
Zijn bekroonde blog is te vinden op www.neilclark66.blogspot.com. Hij tweet over politiek en wereldzaken @ NeilClark66
NOTES:
[1] Er zijn goede alternatieven, die bovendien vrij zijn van ingebouwde backdoors (zoals bekend van de bestuurssystemen windows en apple en het email-programma outlook) of datacollectie en selectieve service (zoals bekend van google, facebook, twitter)
Bijvoorbeeld: Het Linux besturingsprogramma, met name in de versies van Ubuntu / Xubuntu, Mint, Fedora, is net zo gebruikersvriendelijk en heeft veel meer opties en keuze uit vrije software. Hetzelfde geld voor bijvoorbeeld de mozillaprogrammas Firefox (webbrowser), en Thunderbird (emailclient), Claws-mail (idem), Pidgin (messenger), signal (idem+telephone), jitsi (idem+ videoconferencing) en de ruim 30.000 gnu- en andere vrije programmas,die zich makkelijk aan de peperdure, onvrije en virusminnende programmas van microsoft en appple kunnen meten.
Mastodont en Diaspora zijn prima alternatieven voor Facebook en Twitter, waarbij de gebruiker eigenaar blijft van zijn data, zonder gevaar voor selectieve service (zoals censuur of verbanning).