Bron:  Jorge Capelán, 
managuaconamor 6 april 2020 (spaans), 
tortillaconsal 6 april 2020 (Engels) ~~~ 

Een van de beste verborgen geheimen achter de kakofonie van paniek en mediaterrorisme die door de huidige Covid-2019-pandemie wordt uitgelokt, is hoe succesvol Nicaragua, een klein en arm land in een van de regio’s die het meest zijn blootgesteld aan de klimaatverandering op de planeet, de komst van het nieuwe coronavirus heeft aangepakt.

Met 6,5 miljoen inwoners had Nicaragua tot 5 april slechts 6 gevallen van Covid-19 (allemaal geïmporteerd), waarvan er 3 actief waren, 2 hersteld waren en één, ziek van aids, gestorven was. Tegelijkertijd hield het een tiental mensen nauwlettend in de gaten die, ondanks het feit dat ze negatief waren getest, uit voorzorg nog steeds gevolgd werden.

Ter vergelijking: in de Midden-Amerikaanse regio waren er op die dag 4.598 bevestigde gevallen van Covid-19, waarvan 4.360 actief, 167 overleden en 71 hersteld. In Midden-Amerika heeft alleen Belize, met minder dan 400.000 inwoners, minder bevestigde gevallen dan Nicaragua, met 5, allemaal actief.

In termen van gevallen per miljoen inwoners heeft Nicaragua het laagste aantal gevallen in de hele regio, met 0,93 gevallen. Het wordt gevolgd door Guatemala, met 4,22 gevallen; El Salvador, met 9,56 gevallen; Belize, met 12,24 gevallen; Honduras, met 32,54 gevallen; Costa Rica, met 89,76 gevallen; en Panama, met 471,22 gevallen per miljoen.

Merk op dat de twee landen waarmee Nicaragua uitgebreide en poreuze grenzen heeft (Honduras in het noorden en Costa Rica in het zuiden) veel hogere besmettingsniveaus hebben.

Ook in twee landen die worden gekenmerkt door draconische opsluiting en avondklok-maatregelen om de pandemie aan te pakken (El Salvador en Honduras) liggen de infectiecijfers per miljoen inwoners veel hoger dan in Nicaragua.

Uit kringen van de oppositie, verbonden met de gewelddadige staatsgreep-pogingen in het land, wordt beweerd dat de cijfers van de regering vals zijn en dat zij niet echt iets doet om de pandemie te bestrijden. Ze zeggen dat er zo weinig bevestigde gevallen zijn omdat er geen massale tests van Covid-19 op de bevolking zijn uitgevoerd.

Deze argumenten zijn alleen bruikbaar voor consumptie in het buitenland en voor bepaalde groepen die nogal vervreemd zijn van de heersende opinie in het land, die in feite in een illusie leven, want voor elke normale persoon die in Nicaragua woont is de situatie duidelijk niet zo.

Het is duidelijk dat geen enkel gezondheidscentrum in Nicaragua vol zit met mensen met ademhalingssymptomen. Volgens verklaringen van de directeur-generaal van het ministerie van Volksgezondheid zijn de gevallen van longontsteking in deze maand april, die over het algemeen een opleving in het land kent, lager dan vorig jaar. Vorig jaar kreeg de bevolking ongeveer een miljoen vaccins tegen de griep (B, H1N1 en H3N2), terwijl het pneumokokkenvaccin werd toegediend aan ouderen en mensen die aan chronische ziekten lijden.

Aan de andere kant, waar zijn de protesten in de straten tegen het vermeende gebrek aan overheidsmaatregelen tegen de pandemie? Nergens, alleen in cyberspace, in de zieke geesten van mensen die gevestigd zijn in Miami en in sommige landen van de Europese Unie.

De reactie van de Sandinistische regering op de Covid-19 noodtoestand is gebaseerd op een aantal pijlers:

In de eerste plaats de ontwikkeling van een sociale staat die gebaseerd is op gerechtigheid en die de sociale en economische rechten van de bevolking, met name gezondheid, onderwijs en het recht op voedsel, centraal stelt.

In Nicaragua is er, in tegenstelling tot de westerse mediapropaganda, geen sprake van een antagonistische relatie tussen de staat en de bevolking, die in de overgrote meerderheid (zelfs onder grote sectoren van de oppositieminderheid) ervan overtuigd is dat de politie en de gezondheidsautoriteiten het algemeen belang nastreven.

Ten tweede: Een zo breed mogelijke ontwikkeling van de volksgezondheid. Het is geen geheim dat de volksgezondheid in Nicaragua is ontstaan met de omverwerping van de dictatuur van Somoza in 1979 en de triomf van de Sandinistische Revolutie.

Vóór 19 juli 1979 werden de armste volkssectoren gedwongen hun bloed te verkopen aan het bedrijf Plasmapheresis om te kunnen overleven, terwijl endemische ziekten wijdverbreid waren in een land waar meer dan de helft van de bevolking niet kon lezen of schrijven.

Met de eerste fase van de Sandinistische revolutie in de jaren tachtig van de vorige eeuw kwamen er massale vaccinatie-, preventie- en hygiënecampagnes, evenals de opleiding van gezondheidspersoneel en de ontwikkeling van de gezondheidsinfrastructuur, dit alles te midden van en ondanks een bloedige terroristische oorlog die door de Verenigde Staten werd gepromoot.

Dit beleid was namelijk een fundamenteel onderdeel van het historische programma van het Sandinistisch Nationaal Bevrijdingsfront, dat vele jaren voor de triomf van 1979 werd geformuleerd.

Al die menselijke infrastructuur die in de jaren tachtig is ontstaan, gebaseerd op de waardering van gezondheid als een fundamenteel en onvervreemdbaar recht, heeft zich verzet tegen de neoliberale tegenhervorming van 1990-2007, die tot doel had de gezondheid volledig te privatiseren. Dus toen het Sandinistische Front weer aan de macht kwam, was het in staat om het succesvolle model van gemeenschapsgezondheid te implementeren dat vandaag de dag de uitbraak van de Covid-19 tegengaat.

In de afgelopen 13 jaar heeft de Sandinistische regering 18 ziekenhuizen gebouwd: 15 primaire, 1 afdelings- en 2 landelijke ziekenhuizen, die allemaal gratis werken. Op middellange termijn zijn er plannen om nog vijftien ziekenhuizen te bouwen, waarvan er zes al in aanbouw zijn, waaronder twee grote: het ziekenhuis in León en het ziekenhuis in Nueva Segovia.

Daarnaast zijn er in het hele land talloze gezondheidsposten gebouwd en gerenoveerd, evenals kraamklinieken. Ook, en alsof dit nog niet genoeg is, is er een massaal programma dat week na week actief de gemeenschappen bezoekt om informatie en gratis medische hulp te bieden aan de mensen die om verschillende redenen niet naar een gezondheidscentrum kunnen gaan.

Aan dit alles moeten we de recente inauguratie toevoegen van een modern moleculair biologisch laboratorium dat in staat is om tests voor verschillende ziekten, waaronder Covid-19, te analyseren. Dit laboratorium is het op één na meest geavanceerde in de regio.

Bovendien beschikt Nicaragua sinds eind 2018 over een geneesmiddelenfabriek, met de capaciteit om 12 miljoen griepvaccins per jaar te produceren. Het Cubaanse geneesmiddel Interferon Alfa-2B, dat met succes is gebruikt voor de behandeling van patiënten met Covid-19, staat gepland om daar te worden geproduceerd.

Samen met de ontwikkeling van deze materiële basis heeft het Sandinistische Gezins- en Gemeenschapszorgmodel, zoals dat al in 2008 conceptueel werd geformuleerd, een brede sociale infrastructuur in de vorm van sectorale, gemeentelijke, departementale en nationale netwerken voor publieke, gemeenschaps- en particuliere gezondheidsmiddelen, die al jaren allerlei gezondheidscampagnes bevorderen, met name om ziekten als knokkelkoorts, zika en chikungunya te voorkomen, naast alle andere gezondheidstaken.

Enkele maanden voor de melding van Covid-19 had de regering in juli vorig jaar al een epidemiologisch alarm afgekondigd om de bovengenoemde ziekten te bestrijden. Nicaragua bevindt zich door de omstandigheden in het land namelijk al jaren in een permanente situatie van epidemiologische alertheid waarmee de autoriteiten samen met de gemeenschappen te maken hebben, waardoor het land een beter gezondheidsniveau op het niveau van de bevolking heeft bereikt en veel ervaring heeft opgedaan met dit soort bedreigingen.

Door zijn kenmerkende ligging is Nicaragua verplicht om een waarschuwingssysteem te hebben voor alle soorten bedreigingen, waaronder epidemiologische, klimatologische (bijv. orkanen), tektonische (seismologische en vulkanische) situaties en voert het sinds vele jaren gigantische civiele-beschermingsoefeningen uit waarbij miljoenen burgers betrokken zijn.

Het is onjuist dat de regering geen verslag uitbrengt over de voortgang van de pandemie in het land, zoals te zien is op de website van het ministerie van Volksgezondheid, en de dagelijkse persconferenties die door haar vertegenwoordigers worden aangeboden en de overvloedige informatie die via de media wordt verstrekt. Terwijl er in Nicaragua er een onbeperkte vrijheid van des-informatie is, aangezien er geen enkel rechtse mediakanaal is afgesloten, is er ook betrouwbare informatie via de Citizen Power-media.

Sinds eind februari kondigt de Nicaraguaanse regering het te volgen beleid ten aanzien van het coronavirus aan:

  • Nicaragua heeft geen enkele vorm van quarantaine vastgesteld, en zal dat ook niet doen.
  • Mensen die symptomen van Covid-19 hebben en ook een link hebben met iemand met de bewezen ziekte zullen worden opgenomen in een gezondheidseenheid voor studie en follow-up.
  • Wie ook positief test op Covid-19 zal worden opgenomen in een van de centra voor de behandeling van patiënten met de ziekte.
  • Mensen die worden toegelaten uit risicolanden (zoals gedefinieerd door de WHO) zullen niet worden beperkt in hun verplaatsingen binnen het land, maar zullen worden gewaarschuwd voor de te nemen voorzorgsmaatregelen en worden gevraagd om een contactnummer en een adres voor de opvolging per telefoon en voor bezoeken.

Op 21 januari, de dag nadat de Chinese autoriteiten melding maakten van een derde sterfgeval door Covid-2019 en 200 geïnfecteerde mensen buiten de provincie Huwan, evenals tientallen geïnfecteerde mensen in andere Aziatische landen, kondigde het Nicaraguaanse ministerie van Volksgezondheid, samen met PAHO, het epidemiologische alarm aan.

Tien dagen later had de Inter-Agency Commission on the Emergency een gedetailleerd protocol ontwikkeld, gebaseerd op haar eigen ervaring en die van de WHO, dat alle aspecten van de strategie voor de aanpak van de pandemie omvat, en dat maandelijks wordt bijgewerkt naarmate de kennis over het nieuwe coronavirus en Covid-19 toeneemt.

Het protocol bevat gedetailleerde maatregelen inzake epidemiologische surveillance, laboratorium- en bemonsteringsprocedures, organisatie van gezondheidsdiensten, interinstitutionele organisatie, communicatieplannen, enz.

Tijdens de eerste weken werd al het gezondheidspersoneel opgeleid en werd alle medische infrastructuur voorbereid die nodig is om de pandemie aan te pakken, met inbegrip van de inauguratie op 3 maart van het bovengenoemde laboratorium voor moleculaire biologie, dat tests voor het nieuwe coronavirus mogelijk maakt.

Reeds op 12 maart hebben de presidenten van Midden-Amerika (met uitzondering van Bukele van El Salvador) deelgenomen aan een virtuele conferentie om de acties tegen de pandemie te coördineren. Daarnaast heeft de regering van Nicaragua bijeenkomsten gehouden met de buurlanden (Costa Rica en Nicaragua) om de inspanningen tegen de pandemie te coördineren. Zeker, van de kant van Nicaragua zijn er geen scherpe en strijdige houdingen geweest, maar eerder totale samenwerking in de gemeenschappelijke inspanning om de pandemie het hoofd te bieden.

Een land als Nicaragua, dat afhankelijk is van buitenlandse handel en arbeidsinkomsten, zonder belangrijke natuurlijke bronnen van inkomsten in de vorm van koolwaterstoffen of andere energiebronnen, kan het zich niet lichtzinnig veroorloven om de economie te “sluiten”, met name in een situatie waarin, zoals toen, er nog geen gevallen van Covid-19 waren geïmporteerd.

In Nicaragua leven de meeste gezinnen van zelfstandig ondernemerschap en zijn ze elke dag afhankelijk van een inkomen. Het geval is vergelijkbaar in Honduras en El Salvador, waar de uitgevoerde draconische quarantainemaatregelen hebben geleid tot sterke volksprotesten en onderbrekingen van de door die regeringen afgekondigde quarantaine. In El Salvador leidde de afschaffing van de 300 dollar steun tot protesten en plunderingen, en in Honduras dwong het niet leveren van beloofd voedsel aan de bevolking, de mensen om de straat op te gaan.

Overeenkomstig de succesvolle strategie van Zweden om de pandemie aan te pakken, baseert Nicaragua zijn strategie op het vertrouwen in het vermogen van de bevolking om preventieve maatregelen te nemen en vermijdt het zoveel mogelijk beperkingen van de economische activiteit.

Daarnaast combineert Nicaragua dit werk van volksgezondheidseducatie met een systeem van opsporing van mogelijke gevallen van Covid-19, variërend van douane en luchthavens tot werk met grensbewoners (zowel in het noorden met Honduras als in het zuiden met Costa Rica), en met de activiteiten van gezondheidscentra en -posten in het hele land en maatschappelijke structuren in alle buurten en regio’s.

Nicaragua is een klein land, het is erg moeilijk om een situatie van de ernst van een Covid-19 infectie te verbergen. De gezondheidsautoriteiten hebben tot nu toe verdachte gevallen kunnen opsporen, niet om de vrijheid van de getroffen persoon te beperken, maar om hem of haar een vervolg-behandeling te geven en te helpen.

Een actie die zwaar gemanipuleerd werd door de westerse pers en door de coupplegers binnen Nicaragua, was de “Love in the Time of Covid-19” wandeling die op zaterdag 15 maart werd gehouden. Deze actie werd tendentieus geïnterpreteerd als een blijk van minachting voor de volksgezondheid en voor de beschermingsmaatregelen tegen het coronavirus, terwijl de Citizen Power-media de kwestie van Covid-19 in feite al maandenlang aan de orde stelden.

De boodschap van duizenden Sandinisten en mensen die de Sandinistische regering steunen, die die zaterdag een mars hielden, was dat we ons hoofd niet moeten verliezen en het land moeten “sluiten”, dat we moeten blijven werken, maar dat we de voorzorgsmaatregelen moeten nemen die al wekenlang in de media werden aanbevolen.

Pas op 18 maart, met de melding van het eerste geval van het coronavirus bij een burger die in Panama was geweest, verliet Nicaragua de eerste fase van de voorbereiding om de fase van de geïmporteerde gevallen, waarin het zich momenteel bevindt, in te gaan. Sindsdien zijn er nog vijf gevallen gemeld, waarvan er twee zijn hersteld, één is overleden en drie zijn in behandeling.

Op 19 maart, nu Nicaragua fase twee van de pandemie is ingegaan, rapporteerde Vice President Rosario Murillo over de opleiding van 250.000 gezondheidsbrigades die meer dan een miljoen huizen in het hele land zullen bezoeken. Inmiddels zijn Nicaraguaanse huishoudens meer dan eens bezocht om de situatie van de Covid-19 in het land aan te pakken.

Opgemerkt moet worden dat al deze werkzaamheden zich niet echt beperken tot het informeren van de bevolking en het voorbereiden van het gezondheidsstelsel over Covid-19. De reguliere programma’s van het gezondheidssysteem zijn nog steeds van kracht, evenals de gratis operatiedagen voor de bevolking, etc. Tegelijkertijd wordt de Covid-19-preventiecampagne ook uitgevoerd in samenhang met de preventie van influenza, dengue, zika, chikungunya en andere ziekten die de bevolking bedreigen.

Op dit moment geniet het Nicaraguaanse volk van de paasvakantie in alle rust en verantwoordelijkheid. Veel mensen zijn met hun familie in hun buurt verbleven, wat te zien is als ze de straat op gaan, die in veel gevallen een sociale plaats voor de buren is geworden. Vele anderen hebben er echter de voorkeur aan gegeven om naar de verschillende kuuroorden in het land te gaan, of zelfs naar religieuze activiteiten, waarbij ook menigten worden vermeden en de regels van de hygiëne in acht worden genomen.

Voor de Paasweek hebben staatsmedewerkers een pauze gekregen van zaterdag 4 tot woensdag 15 of 17 april (afhankelijk van de activiteit), en studenten tot 20 april, in een soort zachte quarantaine voor de hele sector, die ook bedoeld is om voor mensen in risicogroepen van Covid-19 te zorgen, zonder de familieleden te belasten die zelfstandig werken.

De toekomstige ontwikkeling van de pandemie in Nicaragua is nog niet bekend. Het zou kunnen dat, zoals sommige Amerikaanse onderzoekers hebben aangegeven, de hogere vaccinatiegraad van de bevolking met BCG tegen tuberculose in vergelijking met die van de Euro-Amerikaanse landen en de Latijns- en Midden-Amerikaanse landen zich zal vertalen in een lagere impact van Covid-19 in Nicaragua. Dan zou dit een eerbetoon worden aan de massale vaccinatiecampagnes die Sandinismo de afgelopen 40 jaar heeft gepromoot.

Een ander element waarmee rekening moet worden gehouden om de lagere graad van deze pandemie in Nicaragua tot nu toe te verklaren, is de afname van het Euro-Amerikaanse toerisme na de mislukte staatsgreep in april 2018. In ieder geval spelen hierbij een aantal factoren een rol, met name de oplettende en operationele activiteit, zonder in hysterie te vervallen, die de Sandinistische regering heeft laten zien om deze noodsituatie het hoofd te bieden.

Eén ding is echter zeker: als de Sandinistische regering vóór de Covid-19 zoals haar buren in Honduras en El Salvador had gehandeld, zouden de economische verliezen al enorm zijn geweest, voordat de piek van de pandemie in onze regio werd bereikt. Laten we niet vergeten dat de besmettingsniveaus per miljoen inwoners in Midden-Amerika nog steeds veel lager zijn dan die in Europa of de Verenigde Staten of Canada. Tegen het einde van de Goede Week zullen beide buurlanden enorme verliezen hebben geleden, ondraaglijke schulden hebben aangegaan en onherstelbare schade hebben toegebracht aan hun relatie met de bevolking.

Ondertussen wacht Nicaragua nog steeds op de ontwikkeling van de pandemie, zonder gemeenschapsbesmetting (tot nu toe), met alle krachten van zijn gezondheidssysteem intact, met waardevolle ervaring opgebouwd in de behandeling van de weinige gevallen die zich hebben voorgedaan en met een versterkte relatie met de burgerbevolking.

Het Sandinistische Front, en met name onder leiding van commandant Daniel Ortega samen met kameraad Vice President Rosario Murillo, is een expert in de kunst van het massa-politieke gemanoeuvreer, dat wil zeggen in het snelle en operationele politieke gemanoeuvreer met brede georganiseerde en gedisciplineerde massa’s mensen.

Er zijn veel voorbeelden hiervan, bijvoorbeeld: de organisatie in een paar maanden van de bekroonde Nationale Alfabetiseringskruistocht in 1979-80; de organisatie van de Patriottische Militaire Dienst in de jaren tachtig; de omwisseling van de gehele nationale munt in minder dan 24 uur in 1988 (waardoor miljarden córdoba’s voor de contras naar Honduras waren verdwenen) en de nederlaag van de “zachte staatsgreep” van 2018, toen veel mensen buiten Nicaragua geloofden dat het Sandinistisch Front werd verslagen.

Op de veranderende scenario’s van de Covid-19 zal de Sandinistische regering op een flexibele maar beslissende manier reageren, waarbij de meest kwetsbare sectoren voorrang krijgen en de volkseconomie zo min mogelijk wordt aangetast, in het besef dat de Covid-19 meer dan een te verslane ziekte is en een uitdaging voor het vermogen van de samenleving als geheel om te functioneren, meer een virus van de samenleving dan een virus van het individu.

Topfoto: 250.000 gezondheidsbrigades hebben miljoenen huis aan huis bezoeken afgelegd, om de pandemie in kaart te brengen. Dit is slechts een van de vele acties die zijn ondernomen door de Sandinistische regering om Covid-19 te bestrijden.